3. PEM – Pole elektromagnetyczne¶
Identyfikacja linii:
nazwa linii,
nazwa sekcji,
Parametryzacja obliczeń (Rys. 3):
wysokość, na której ma być liczony rozkład pola,
odległość od osi linii dla której ma być liczony rozkład w pionie,
początek wykresu natężenia pola w osi X,
koniec wykresu natężenia pola w osi X,
początek wykresu natężenia pola w osi Y,
koniec wykresu natężenia pola w osi Y,
Parametryzacja analizowanej linii (Rys. 3):
numer przewodu,
Ins - czy jest to przewód izolowany,
X - współrzędna X zawieszenia przewodu,
Y - współrzędna Y zawieszenia przewodu,
R - promień przewodu (aluminium),
Rins - promień przewodu z izolacją,
Rr - promień rdzenia stalowego,
eps - względna przenikalność elektryczna izolacji
V - wartość skuteczna potencjału przewodu,
Vphase - przesuniecie fazowe potencjału przewodu,
I - wartosć skuteczna prądu fazowego,
Iphase - przesuniecie fazowe prądu fazowego,
Nd - liczba drutów w ostatniej warstwie,
LC - czy jest to przewód odgromowy
natężenie pola elektrycznego na powierzchni żyły przewodu (Rys. 4),
natężenie pola elektrycznego na powierzchni izolacji przewodu (Rys. 5),
natężenie pola elektrycznego w osi X (Rys. 6),
natężenie pola elektrycznego w osi Y (Rys. 6),
natężenie pola magnetycznego w osi X (Rys. 7),
natężenie pola magnetycznego w osi Y (Rys. 7).
Obliczenie rozkładu pola elektrycznego wymaga podania potencjałów wszystkich przewodów przy założeniu, że potencjał ziemi jest równy zero. Ponieważ w liniach elektroenergetycznych napięcie zmienia się sinusoidalnie z częstotliwością 50 Hz wystarczy aby użytkownik wprowadził wartości skuteczne napięć fazowych i ich przesunięcia fazowe. Wszystkie przewody muszą mieć podane parametry względem tej samej chwili czasu.
Wynikiem obliczeń jest rozkład natężenia pola elektrycznego na powierzchni przewodnika i izolacji (rys. 15). Ze względu na wygodę użytkownika natężenie nie jest podawane we współrzędnych XY lecz we współrzędnych biegunowych. Początek nowego układu współrzędnych znajduje się w środku przewodu, promień jest równy promieniowi przewodnika lub izolacji, a kąt zmienia się od 0 do 2 π.
Istnieje ponadto możliwość uzyskania rozkładu pola elektrycznego wzdłuż osi X (rys. 16a) na zadanej wysokości nad poziomem gruntu (parametr H) - w przedziale od Xmin do Xmax oraz wzdłuż osi Y (rys. 16b) w zadanej odległości od osi linii (parametr D) - w zakresie od Ymin do Ymax.
Rys. 1: Obliczenia pola elektromagnetycznego
Rys. 2: Menu modułu PEM
Rys. 3: PEM - Dane wejściowe i parametryzacja obliczeń
Rys. 4: PEM - Wyniki - natężenie pola elektrycznego na powierzchni żyły
Rys. 5: PEM - Wyniki - natężenie pola elektrycznego na powierzchni izolacji
Rys. 6: PEM - Wyniki - natężenie pola elektrycznego w osiach X i Y
Rys. 7: PEM - Wyniki - natężenie pola magnetycznego w osiach X i Y